Byli dyrektorzy Azotów uhonorowani

W tym roku Dzień Chemika rozpoczął się nietypowo. 6 czerwca o godzinie 12:00 w holu Dyrekcji puławskich Azotów wmurowano pamiątkowe tablice dwóch pierwszych dyrektorów Spółki: Mieczysława Kołodzieja i Jana Zdebika. Z inicjatywą uhonorowania ówczesnych Dyrektorów wystąpili byli pracownicy Zakładów. Zarówno Mieczysław Kołodziej, jak i Jan Zdebik mieli wielki wkład nie tylko w powstanie Zakładów ale również w rozbudowę miasta – stąd też są patronami dwóch puławskich ulic.

„To dla nas - obecnego Zarządu - wielki zaszczyt móc w tak wyjątkowy sposób uhonorować pierwszych Dyrektorów Zakładów Azotowych w Puławach. To ludzie, którzy byli obecni w chwili kiedy w latach 60-tych rozpoczynała się historia naszych Zakładów. To dwa wielkie nazwiska, które niewątpliwie wpłynęły na obecny kształt naszej Spółki „ – powiedział Marian Rybak, obecny Prezes Zarządu Grupy Azoty Puławy S.A.

Sylwetki uhonorowanych dyrektorów:
Jan Adam Zdebik urodził się 4 stycznia 1921 r. w Rzeszowie. W mieście tym kończy szkołę podstawową oraz średnią. Po wybuchu II wojny światowej początkowo ukrywa się przed poszukującym go Gestapo, ale wiosną 1940 roku sam zgłasza się do niemieckiej policji, gdy ta zagroziła aresztowaniem i uwięzieniem Jego Matki. Od czerwca 1940 roku do kwietnia 1945 roku Jan Zdebik jest więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Oranienburg – Heinkel i Sachsenhausen. Zaraz po powrocie do kraju podejmuje studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach.

Jan Zdebik z dniem 1 maja 1961 r. powołany zostaje na stanowisko Naczelnego Inżyniera, a wkrótce Dyrektora Inwestycji. W Puławach pod jego nadzorem powstało 8 nowoczesnych wytwórni amoniaku oraz wytwórnie kwasu azotowego, saletry amonowej i mocznika, a także wytwórnia gazów technicznych. Ten sukces spowodował powołanie na kolejne ważne stanowisko. Z początkiem lutego 1968 r. Jan Zdebik otrzymał nominację na Dyrektora Departamentu Inwestycji w ówczesnym Ministerstwie Przemysłu Chemicznego. Nominacja ta była o tyle wymowna, że Jan Zdebik był bezpartyjny, a w ówczesnym okresie, był to przypadek prawie bez precedensu.

Jan Zdebik był nie tylko wybitnym fachowcem, ale też społecznikiem. Warto wspomnieć tu m.in. o funkcji przewodniczącego Koła SITPChem w Puławach, szefa Klubu Sportowego "Wisła" Puławy – to właśnie Jan Zdebik przyczynił się do budowy w naszym mieście stadionu i hali sportowej. W Puławach był także radnym Powiatowej Rady Narodowej, w której zasiadał także w kierownictwie Komisji Budownictwa. Godnym podkreślenia jest Jego aktywne zaangażowanie w trudne procesy pojednania polsko–niemieckiego, mimo wielu lat spędzonych w hitlerowskich obozach

Mieczysław S. Kołodziej urodził się 28 czerwca 1911 r. w Winnikach koło Lwowa. W wieku 12 lat w ramach repolonizacji Górnego śląska przeniósł się wraz z rodzicami w 1923 r. w ten rejon i zamieszkał w Katowicach. Uczęszczał do gimnazjum o profilu matematyczno-przyrodniczym, a w 1929 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechaniczno-Elektrycznym Politechniki Lwowskiej, po ukończeniu których uzyskał tytuł magistra inżyniera elektryka. Później ukończył także szkołę podchorążych we Włodzimierzu Wołyńskim. W latach 1938-1941 pracował jako asystent w Katedrze Teorii Mechanizmów i Maszyn Politechniki Lwowskiej. Kołodziej 1 maja 1961 został pierwszym dyrektorem naczelnym puławskich Zakładów Azotowych.

Postawiono przed nim olbrzymie zadanie organizacyjno-techniczne: zbudowania w miejscu bez żadnych tradycji przemysłowych największego w Polsce i jednego z największych w Europie, kompleksu produkującego dla potrzeb rolnictwa nawozy azotowe. Umiejętności organizatorskie, zdolność zjednywania sobie ludzi, motywowanie ich do pracy w tym pionierskim przedsięwzięciu oraz zgromadzenie wokół siebie wielu oddanych, wysokiej klasy specjalistów zaowocowało zbudowaniem i uruchomieniem w kontraktowych terminach produkcji mocznika i saletry amonowej.

Mieczysław Kołodziej był również oddany pracy społecznej. W pierwszym okresie budowy Zakładów Azotowych, gdy dokonywała się wielka przemiana przemysłowa regionu, powodująca zmianę struktury socjalnej mieszkańców oraz wynikająca z napływu wielu ludzi spoza Lubelszczyzny, Jego działalność była ukierunkowana na integrację nowo otwartego środowiska. Znaczącym wydarzeniem w wypełnianiu roli mecenasa kultury było Sympozjum Artystów Plastyków i Naukowców, które odbyło się w sierpniu 1966 r. na terenie Zakładów. Hasłem tego sympozjum było „Sztuka w zmieniającym się świecie”. Uczestnicy sympozjum brali udział w plenerach i spotkaniach z pracownikami zakładów i mieszkańcami Puław oraz organizowali wystawy efektów swojej działalności artystycznej.