Bobry na łąkach, w roztoczańskich lasach i Puszczy Solskiej. „Z powstałych rozlewisk korzystają inne zwierzęta m.in. zimorodki”

Bobry są uważane za największe gryzonie Euroazji. Masa ciała dorosłego osobnika może wynosić nawet 29 kg., a długość jego ciała – 110 cm. Wiodą one nocny tryb życia i są zwierzętami „silnie terytorialnymi”. Co to oznacza? Zwykle na danym stanowisku (to 1 do 4 km cieku wodnego) żyje tylko jedna rodzina. W sumie może ona liczyć 4 do 10 osobników.

Dzięki wyjątkowo solidnym siekaczom bobry są w stanie ścinać drzewa mające średnicę nawet 1 metra. To ułatwia im budowanie tam i żeremi, czyli specjalnych konstrukcji lęgowych. Co ciekawe mogą mieć one wysokość nawet do trzech metrów, a średnice do 12 metrów.

Bobry żerują zwykle do 20 metrów od linii brzegowej. Ich działalność jest niezwykle dla człowieka ważna, coraz ważniejsza. Jak podkreślają przyrodnicy, bobry wykonują mikroretencję, która jest niezwykle potrzebna i… nic nie kosztuje.

O co chodzi? Dzięki budowanym przez nie konstrukcjom woda jest zatrzymywana na dłużej i może przesiąknąć do głębszych warstw ziemi. Trudno to przecenić. Takie budowle nie zajmują zresztą dużych przestrzeni, ale mają olbrzymie znaczenie dla roślin, zwierząt i samego człowieka. Są wręcz na wagę złota. Wielu mieszkańców naszego regionu nadal tego nie rozumie.

Niektórzy prześladują bobry. Chodzi m.in. o niektórych rolników, którzy niszczą zbudowane przez te stworzenia konstrukcje (tak działo się np. w dolinie Topornicy). Na szczęście przybywa także zwolenników i orędowników tych sympatycznych futrzaków. Na pewno należą do nich przyrodnicy z Roztoczańskiego Parku Narodowego. Podglądają też i opisują ich życie.

„Bobry są jednym z gatunków, na których (zima) nie robi większego wrażenia i są aktywne przez cały rok” – napisał Paweł Marczakowski w tekście pt. „Wieści z bobrowego rozlewiska” zamieszczonym na stronie internetowej RPN”. „Zawsze podczas większych mrozów mogą skorzystać z wcześniej zgromadzonych zapasów gałęzi i schronić się w wybudowanym żeremiu lub norach wykopanych w przybrzeżnych skarpach czy też w groblach stawów. Kiedy tylko panują odpowiednie warunki są aktywne przez cały dzień i często podgryzają kolejne drzewa lub żerują na płyciznach ogryzając gałązki z wcześniej ściętych drzewa. Nie zapominają również o nadzorze nad własnymi „urządzeniami hydrotechnicznymi” i regularnie dbają o odpowiedni stan wybudowanych bobrowych tam”.

Paweł Marczakowski (jest m.in. znakomitym fotografem) w swoim tekście podkreśla także znaczenie tych budowli. „Przyczynia się to do powstawania i utrzymania śródleśnych rozlewisk – bezcennych rezerwuarów wody – niezwykle ważnych obszarów w dobie niekorzystnych zmian klimatycznych i coraz większych problemów z wodą” – czytamy na stronie RPN. „Z powstałych rozlewisk korzystają inne zwierzęta m.in. zimorodki, które chętnie polują nad spokojnym lustrem wody wypatrując zdobyczy z pobliskiej gałęzi”.